Middin zoekt gezinshuisouders

Delen op social media

Middin wil starten met de samenwerking met één of meerdere gezinshuisouders voor het aanbieden van gezinshuizen. Hier kunnen jeugdigen met een verstandelijke beperking opgroeien in een gezinsomgeving. Het gezinshuis is een veilige plek voor kinderen met een verstandelijke beperking die niet thuis of in een pleeggezin kunnen wonen. De gezinshuisouders zijn professionals die opgeleid zijn voor het begeleiden van deze kinderen.

Creatief en organisatietalent. Deze eigenschappen zeggen veel over het beroep van Diana Boer als gezinshuisouder. Bij haar en haar gezin wonen vier kinderen met een verstandelijke beperking. ‘Het is alle ballen hoog houden, maar ik zie de kinderen opbloeien. En daar doe ik het voor.’

Diana vol trots met haar gezin
Bij gezinshuisouders vinden kinderen een veilige plek

Gezinshuisouder zijn, dat is een beroep - een way of life -, volgens Diana. Maar wel een beroep dat je in je eigen huis uitoefent. Een gezinshuisouder werkt in de jeugdzorg en vangt kinderen op. ‘Sinds zes jaar wonen vier kinderen met een verstandelijke beperking in ons gezin die niet meer bij hun eigen ouders kunnen wonen. Op de woongroep waar mijn man en ik werkten, vonden we het moeilijk dat kinderen kwamen en weer weggingen. We kunnen niet alle kinderen helpen, maar we kunnen er wel een paar een veilige plek en veel liefde geven.’

Professioneel opvoeder

‘Eigenlijk zijn we professioneel opvoeder’, vertelt Diana. ‘Mijn man en ik werken allebei parttime bij Middin als ambulant begeleider. In mijn werk leer ik nieuwe vaardigheden en deel ik kennis met mijn collega’s. Alle nieuwe ideeën die op het gebied van jeugdzorg voorbij komen, neem ik mee naar huis waar ik als gezinshuisouder voor de kinderen zorg. Dat geeft ons en de kinderen zoveel extra voor een stabiele basis.’

Van elkaar leren

Volgens Diana is het makkelijker voor de kinderen om contact te maken als ze in een gezin opgroeien. ‘We hebben zelf drie kinderen. Zij nemen de kinderen mee naar korfbal of als ze met vrienden afspreken. Ze leren van elkaar. Zo woont bij ons een meisje dat als profiel dagbesteding had voordat ze bij ons in huis kwam. We gaven haar de ruimte om zichzelf te ontdekken in een veilige omgeving. Hierdoor groeide haar zelfvertrouwen en ging ze stapjes vooruit. Nu werkt ze bij de Albert Heijn en doet een mbo-opleiding. Dat had niemand verwacht, maar het lukt haar wel.’

Onderdeel van het gezin

Naast een fijn sociaal netwerk vindt Diana duidelijkheid in de opvoeding belangrijk voor opgroeiende kinderen. ‘Het geeft ze een veilig gevoel,’ zegt ze. ‘Gezinshuisouder ben je altijd. Als een kind ziek is, zit ik naast het bed om ze te verzorgen. De kinderen gaan ook met ons op vakantie, zoals laatst naar Kroatië. Op een woongroep werken soms tien begeleiders die allemaal hun eigen normen en waarden meenemen naar hun werk. En dat is prima, maar thuis zijn alleen mijn man en ik er. Dat is heel veel waard.’

Ook gezinsouder worden?

Middin is op zoek naar kandidaten die gezinshuisouder zijn of willen worden.

'We kunnen een paar kinderen een veilige plek en veel liefde geven.’
Gaat het niet linksom dan organiseer ik het rechtsom

Met eigen ouders op pad

De eigen ouders zijn soms niet of anders gedeeltelijk in beeld. ‘Het liefst wil ik dat ouders een avond in de week langskomen om mee te koken, of dat ze hun kind in de vakantie meenemen naar de bioscoop. Maar dat kan niet altijd. Sommige ouders hebben een licht verstandelijke beperking en kunnen het contact niet aan. Het is dan balanceren en kijken hoe een ouder toch een rol kan nemen in het leven van een kind. Voor het zelfbeeld van het kind is het heel belangrijk dat er contact met de eigen ouders is. Als gezinshuisouder moet je dan soms creatief zijn. Gaat het niet linksom dan organiseer ik het rechtsom.’

Veilig voelen

Net als in ieder ander gezin gooien ook in het huis van Diana de kinderen met de deuren of stampen boos de trap op als ze het ergens niet mee eens zijn. ‘Ze laten het echt wel blijken als ze ergens boos over zijn. En dat mag. De basis is er en daar vertrouwen ze op. Er woont een jongen bij ons die iedere avond ‘ik hou van je’ tegen mij zegt. Je kunt zeggen dat dit wenselijk of aangeleerd gedrag is. Maar dit jongetje kan dat wel iedere avond tegen dezelfde persoon zeggen. En dat veilige gevoel is veel waard in zijn jonge leventje. Het is in de jeugdzorg zo belangrijk dat ieder kind iemand heeft die hem of haar belangrijk vindt. Dat een kind later terugdenkt aan die persoon met fijne herinneringen. Daar doe ik het voor.’

Minder prikkels en meer ruimte

Binnenkort verhuist Diana met haar gezin van een rijtjeshuis naar een vrijstaand huis met eigen grond. ‘We hebben dan meer ruimte waardoor de kinderen zonder teveel prikkels kunnen buitenspelen op ons erf. Dat lukt nu niet altijd. Voor een kind met een beperking gaat de wereld om hem heen al zo snel. Ik kijk juist heel bewust naar wat het kind nodig heeft om zich bij ons veilig en prettig te voelen. En dat zie ik terug in het gedrag en de ontwikkeling van de kinderen. Kijk maar naar het meisje dat nu straalt achter de kassa van de AH. Hoe mooi is dat?’