“Zonder jobcoach Arne zat ik nog steeds thuis te blowen en te drinken.”
Meer weten
Over de rol van een jobcoach bij mensen met een LVB
“Eerst wilde ik niets van Arne hebben,” zegt James lachend. “Ik wilde niets met een jobcoach, ik had er ooit een gehad en had er geen vertrouwen in. Maar Arne pakte het anders aan. Arne: “James vond het in eerste instantie heel eng om met mij te praten. Ik moest dus veel investeren om verbinding met hem te krijgen. Steeds als ik hem tegenkwam op de woonlocatie deed ik heel vrolijk en zei hem enthousiast gedag. Op een gegeven moment begon hij wat terug te zeggen. Ik zocht steeds heel kort contact en verder niets: deze fase duurde wel 2 tot 3 maanden.”
Koffie drinken en een praatje maken
James herinnert zich dat ook nog goed: “Dan kwam ik ‘m tegen op de gang en zei hij gedag. Op den duur gingen we een keer koffie drinken en een praatje maken.” Stukje bij beetje durfde James over zichzelf te vertellen. Dat hij heel onzeker was, dat hij twijfelde over zijn uiterlijk. Arne: “Terwijl het een hartstikke leuk gozer is om te zien.” Hij durfde niet eens meer naar de sportschool, uit angst voor wat ze van hem vonden, hoe ze naar hem keken.
Zonder jobcoach zat ik nog steeds thuis te blowen en te drinken
Door zich in te leven ontstaat er een band
Door zich in te leven in het verhaal van James, ontstond er langzaamaan een band. Pas veel later begon Arne over werk te praten tegen James. James: “Het voelde voor mij op een gegeven moment vertrouwd en toen zijn we stappen gaan maken om werk te zoeken. En we hebben best snel iets gevonden.”
Brengen en halen naar de werklocatie
Arne nam contact op met Rechtstreex, waar meer clienten van Middin de kans krijgen om te werken. “Ze worden hier als werknemers gezien in plaats van als client. Precies zoals wij het als Middin graag zien.” Door James’ angststoornis was het nog niet makkelijk om zomaar aan het werk te gaan. Maar daar bedacht Arne wat op: “Wat als ik nou kan regelen dat ik je ophaal van de woonlocatie en dat we dan samen een uurtje wat gaan doen daar en dan breng ik je weer naar huis? Dat hebben we weken achterelkaar gedaan. Het ging per week beter. De eerste week durfde hij niet te praten met collega’s, een paar weken later ging dat goed.” James: “In het begin vond ik het communiceren met collega’s wel lastig: om te zeggen wat ik vond bijvoorbeeld. Maar dat gaat nu beter. Ik heb nu minder last van faalangst: het is een soort van gewenning.”

De aanhouder wint
Toch kreeg James wel een terugval. Hij gebruikte zijn medicijnen niet meer en kwam niet meer opdagen op zijn werk. Hij wilde met niemand meer praten. Het kostte Arne heel veel moeite om weer contact te krijgen en opnieuw in gesprek te raken met James. “Ook in die situaties is het zo belangrijk dat je blijft aanhouden, dat je laat zien dat je blijft en niet weg gaat. Dat is de kern van LifeWise, het methodisch kader waar we bij Middin mee werken. Iedere keer heb ik contact gezocht : een appje gestuurd: ‘weet dat ik er voor je ben, dus als je wilt praten…’. Geen reactie. Een week later stuurde ik dan weer een bericht. Uiteindelijk stond hij weer open voor een gesprek en konden we de draad weer oppakken.
Ik voel me hier veilig
James werkt nu met veel plezier in het magazijn van Rechtstreex: kratten sjouwen, sorteren, producten, kratten klaarmaken. “Het gaat goed, er is een leuke sfeer en ik heb een leuke manager. Zij heeft veel geduld en dat heb ik nodig. Ik heb heel lang niet gewerkt. Ik heb vaak het gevoel dat ik alles snel moet snappen. Maar hier kan ik iets blijven vragen: al vraag ik het 100 keer, dat geeft niet. Ik voel me hier veilig.”
Betaalde baan en grootse plannen
James’ leven ziet er nu heel anders uit: “Ik blow bijna niet meer en ik heb weer een relatie. Door te werken sta ik nu sterker in mijn schoenen en heb ik meer lef gekregen.” Hij is 2022 goed begonnen, want vanaf begin dit jaar heeft hij een betaalde baan bij Rechtstreex gekregen. Hij heeft zelfs grootse plannen: “Ik ben nu bezig met een eigen huis zodat ik echt op eigen benen kan staan.”